Rozdział 4 ,,Cała moja pewność siebie odeszła...''

Martina

Teledysk wyszedł nam świetnie, a potem, gdy prawie wszyscy wyszli już z planu Pablo do mnie podszedł i powiedział:
-Świetnie się z Tobą pracowało...
-Dziękuję-odparłam uśmiechając się i czułam, że na mojej twarzy pojawiają się rumieńce. Pablo zbliżył się do mnie wiedziałam, że zaraz mnie pocałuję, ale mimo, że byłby to mój pierwszy pocałunek nie zdenerwowałam się za bardzo. Coś mnie do niego przyciągało, po kilku chwilach Pablo mnie pocałował, ja oddałam jego pocałunek. Kiedy skończyła się ta magiczna chwila cała moja pewność siebie odeszła i szybko wybiegłam z planu. Szybko się przebrałam, zadzwoniłam po tatę, żeby do mnie przyjechał, po półgodzinie byłam już w domu.
-Cześć córeczko! Jak pierwszy dzień w szkole?-zapytała moja mama, która zobaczyła mnie wchodzącą do domu
-Okropnie!-krzyknęłam na cały dom
-Ale dlaczego???-zapytała
-Jestem głupia, nie rozsądna i w ogóle!-ponownie krzyknęłam wbiegając po schodach do swojego pokoju. Zaczęłam płakać na łóżku...
-Dlaczego uciekłam?-pytałam się.
Zmęczona i zażenowana poszłam spać...

Lodovica

[następny dzień]

Obudziłam się bardzo zmęczona, ale to nic dziwnego bo zawsze tak mam. Ja i wszyscy ,,obcokrajowcy'' mieszkamy w jednym budynku, więc wczoraj kochana Alba postanowiła do mnie przyjść i zanudzać mnie swoim byłym chłopakiem. Jaki to on jest okropny, jak to ja strasznie zranił.... Moja Albusia to ma dopiero 

problemy. Ehh... no taka już jest. Ale czuję, że dzisiaj w moim życiu nastąpi wielki przełom! Może to coś z miłością :)) Reżyser, którym jest Martin Saban oznajmił, że dzisiaj przyjedzie do Buenos Aires nie jaki: Xabiani Ponce de León. Gra dopiero w 2 sezonie, ale teraz będzie się zaprzyjaźniał z nami i zwiedzał miasto. Mnie wyznaczał, żebym go oprowadziła i zanim pójdę plan jadę na lotnisko po Xabianiego....

_____________________________________________

Taki sobie rozdział, trochę (nawet bardzo) nudawy ;cc

Błagam komentujcie!!!